Hoi Lieve bezoeker,
Laat ik beginnen met te zeggen bedankt voor het bezoeken van Utopia Ink!
Ik zal mijzelf even voorstellen, wie ben ik.
Ik ben Nicole Hofstede, 33 jaar, Drentenaar,blond, een beetje hongerig, een tikkeltje dorstig en op dit moment nog steeds een inwoner van het televisieprogramma Utopia maar daar zijn de meeste van jullie ongetwijfeld al van op de hoogte.
“Hoe kom je erbij om mee te doen aan een reality programma”? Tja, long story.
In een notendop soms is het leven hard, maak je dingen mee waar je niet om hebt gevraagd en soms is het een gevolg van je eigen bewuste en onbewuste acties. Ik ben van nature een bijzonder impulsief persoon en vindt 1000 dingen leuk en kon ik nooit kiezen. Dingen komen op je pad die je de ene keer vooruit brengen en de andere keer 10 stappen terug zet. Soms, als je geluk hebt komt er iets op je pad wat geboren is uit nood en uiteindelijk het beste was wat je had kunnen overkomen.
Voor mij was dat een zekere vrijdag in oktober, na een maand mij suf gesolliciteerd te hebben nadat ik net weer een maand terug was van 4 maanden zeeziek zijn, de zoveelste afwijzing voor een baan en een kans op een financieel onafhankelijk leven. Later die avond zitten mijn moeder (waar ik inmiddels weer bij inwoonde) en ik Utopia te kijken, “god kind schrijf je daar toch voor in, echt wat voor jou”.
En zoals het een goede dochter betaamt luister je natuurlijk naar je moedertje.
En TATATADAAAAAAA!!! Ik zat in Utopia, het ken raar loop’n zoals wie dat in Drenthe zeggen.
And now what!!! Al 32 jaar was ik op zoek naar wat ik nou echt zou willen, waar zou ik goed in zijn en wat maakt mij gelukkig. Tekenen is iets wat ik als kind al heel veel deed en waar ik op de middelbare school de hoogste cijfers mee haalde (obviously).
Later pas begon ik mijn liefde te vinden voor houtskool tekenen en aquarellen. Hier in Utopia kon ik deze kwaliteiten in het begin mooi gebruiken om de BV wat te spekken en er zelf wat aan over te houden.
Opeens kwamen Joey en laura (2 ex-Utopia bewoners) met het idee een tattoo shop te starten binnen Utopia.
Ik dacht bij mijzelf “potverdorrie, dat wil ik ook”!. Stiekem al een paar keer bij lessen gaan zitten die zij hadden met hun begeleiders. Op het moment dat Laura het programma verliet zag ik mijn kans schoon. Mwhoehahaha!!!
Kidding, Joey vroeg of ik er oren naar had om samen met hem de shop te draaien. Helemaal super natuurlijk!
Bijna een Happy ending, het zou ook eens makkelijk gaan, Joey verliet ook het programma.
Ja, en nu? Thank god voor mensen zoals Marianne een vaste standhouder van onze markt. Ik kan je in contact brengen met een nieuwe tattoo begeleider.
Whhaaaaa, dat is fantastisch! En toen kwam Ed een zegen uit Den Haag een pracht van een man met een “ik sla je kop van je romp uiterlijk” en een als ik wil, kan ik je laten huilen attitude maar met een groot hart en 1 op de juiste plek. Hij kwam niet alleen, hij kwam samen met Kevin waarvan bovenstaande beschrijving min of meer overeen komt maar dan iets slanker ;-). Kevin een vent met bijzonder veel geduld en boordevol ervaring die hij niet schroomt te delen en beide goud eerlijk en kort door de bocht. Twee mensen vanuit het niets en een diepgewortelde passie voor dit vak van mijn kant, hebben ervoor gezorgd dat ik eindelijk weet wat ik de rest van mijn leven wil doen, Tatoeëren!
En dat lieve mensen, is potverdorrie een goeie zaak!
